اولین " دوست داشتن " را هیچکس فراموش نمیکند ،

اولین " دوست داشتن " را هیچکس فراموش نمیکند ،
مخصوصاً اگر دختر باشی و به هر دری بزنی برای داشتنش ...
طبق میل اش بپوشی، بخندی، بیایی، بروی ...
لاک بزنی ،
رُژ بزنی ،
موهای بافته شده ات را نشانش بدهی و
منتظر بمانی تا قربان صدقه‌ات برود و حظ ببری از حرف هایش ...
"شب بخیر عزیزم"هایش تنها دوای بیخوابی‌ات باشد ...
قهر که میکند غرورت را بگذاری پشت پنجره باد ببرد و برایش بنویسی :
سرد نباش می لرزه تنم ...
اولین دوست داشتن را هیچ‌کس فراموش نمیکند ...
اما اگر‌ پسر باشی همه چیز تلنبار میشود در خودت ،
تا سالها بعد دخترت که نشست روی پاهایت و موهای بافته شده اش را نشانت داد
یکباره فرو بریزی و
چشم بگذاری لای موهایش تا نبیند آب شوری که می‌غلتد روی سرزمین گونه ات ...
و غم آلود بگویی :
اولین دوست داشتن را هیچکس !!... ❤