عاشقانه های شبنم

در دلم غوغاست، اما رازداری بهتر است
چشم می‌دوزم به دَر، امیدواری بهتر است
استکان دیگری را لب‌به‌لب پر می‌کنم
خوابِ مستی لااقل از هوشیاری بهتر است
حُسن روزافزون او در اشکِ من تکثیر شد
خانه‌ی چشم مرا آیینه‌‌کاری بهتر است
حسرت دریا عطش را صد برابر می‌کند
تازه می‌فهمم چرا چشم‌انتظاری بهتر است