انسان در گذر عمر هم چون برگی ست

انسان در گذر عمر هم چون برگی ست
میان لحظه ها می چرخد
و در نهایت به زمین می افتد
مهم آن است که در این سفر انسان
ردپای ارزشمندی از خود جای بگذارد
انسان در گذر عمر همچون مسافری ست
ایستگاهی به ایستگاه دیگر میرود
اما هرگز به مقصد نهایی نمی رسد
آنچه از او باقی می ماند
خاطرات و اعمالش هست
زندگۍ تڪرار فرداۍ ماست
مۍرسید روزۍڪه فردا نیستم
آنچه مۍماند فقط نقش نڪوست
نقش ها مۍمانندو ما نیستیم


.