مدرسه ه مرفتم

مدرسه كه ميرفتيم ،
هربار كه دفتر مشقمون رو جا ميذاشتيم معلممون ميگفت "مواظب باش خودتو جا نذارى"
و ما ميخنديديم و فكر ميكرديم نميشه خودمونو جا بذاريم!
بزرگ كه شديم بارها و بارها يه قسمت از خودمون رو جاگذاشتيم؛
توى يه كافه،
توى يه خيابون،
توى يه خاطره...
دیدگاه ها (۱)

من + تۅ = تࢪکیب هواۍ باࢪۅنۍ + هودۍ .♥️#درخواستی

هرچیزی که آدم رو پخته میکنه ، بی حس هم می‌کنه ... از من انتظ...

وقتی ازتون می پرسه چقد دوسم داری نگید خیلی زیاد یا حرفای تکر...

نمی‌دونم کجا بار اول بهم گفتی دوسم داری؛و من بعد از اون مات ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط