بیاید تو زندگیمون مثل اختاپوس نباشیم

بیاید تو زندگیمون مثل اختاپوس نباشیم
یه بار یکی از دوستای نزدیکم بهم گفت :
زندگی اونقدری ارزش نداره که بخاطرش خودت رو ناراحت کنی هیچ چیز توی این دنیا همیشگی نیست نه عشق نه دوست و نه خانواده .
تنها چیزی که از اونا باقی میمونه خاطره هاییه که باهاشون میسازیم
پس طوری زندگی کن که توی اینده لحظه لحظه اش برات خاطره باشه .
و من بعد شنیدن این حرفش اشک تو چشمام جمع شد شاید به خاطر این بود که حرفش خیلی درست بوده اون موقع بود که طعم تلخ حقیقت رو چشیدم
بیاید وقتی از ما میپرسن که شاد ترین خاطرمون چیه انقدری خاطره های شاد داشته باشیم که ندونیم کدومش رو بگیم
اینا هیچکدوم نصیحت نبود من خودم از نصیحت شدن و نصیحت کردن خیلی بدم میاد فقط یه یاداوری بود برای کسایی که یادشون رفته بود :)
(خب دیگه خیلی فلسفی شد شرمنده )
دوست دارم نظرتون رو بدونم :)))
با کامنت های قشنگتون بهم انرژی بدید منتظرماااا