عاشقانه های شبنم درکنار زندگیم

یڪ شب بہ دیدنت مے آیم
یڪ شب ڪہ ماہ آن بالا نشستہ و دورش ستارہ ها جمع شدہ بودند و او لبخند مهتابے اش را مے ریخت روے زمین.
باید دوبارہ چشمهایت را تماشا ڪنم
دست هایت را ببوسم
و ڪمے سرم را روے شانہ ات بگذارم.
این دل لامذهب سر و سامان ڪہ ندارد
دارد از فرط دلتنگے ات مے ترڪد.
...اما تو
تا آن شب فرا برسد
گاهے
و فقط گاهے بہ من فڪر ڪن.