‍ ‍ حضورم رو حاشا می کنی

‍ ‍ حضورم رو حاشا می کنی
وقتی زیر باران قدم می زنی
من همان چتر روی سرت هستم
آنگاه که روی برف راه می روی
گرمای پیچیده در دست هایت هستم
وقتی که سرما می خوری من
مثل حرارت یک آتش به تنت می ریزم
مرا که همیشه در جسم و جانت
جریان دارم حاشانکن
حضورم ماندنی ست برای بودنت
تا همیشه