تو را دوست دارم چون

تو را دوست دارم چون
نان و نمک ‌
چون لبان گر گرفته از تب ‌
که نیمه شبان در التهاب
قطره‌ای آب
بر شیر آبی بچسبد
تو را دوست دارم ‌
‌
چون لحظه‌ی شوق، شبهه،
انتظار و نگرانی ‌
در گشودن بسته‌ی بزرگی ‌
که نمی دانی در آن چیست ‌
تو را دوست دارم ‌
چون سفر نخستین با هواپیما بر
فراز اقیانوس ‌
چون غوغای درونم ‌
لرزش دل و دستم ‌
در آستانه ی دیداری در استانبول ‌
تو را دوست دارم
چون گفتن ‌"شکر خدا زنده‌ام"

✍#ناظم_حکمت