ليلاي عشق بود كه پا پس كشيد و رفت

ليلاي عشق بود كه پا پس كشيد و رفت
غمنامه ام نخواند و مرا هم نديد و رفت

من از جنون خويش به دريا زدم شبي
او هم شبي به بام رقيبم پريد و رفت

آخر گناه من به جز از دلبري چه بود
آهوي رام من شبي از من رميد و رفت

در آسمان عشق گرفتار بود دل
از من چه ديد غير محبت بُريد و رفت

رفتم به عشق او كه بكارم گل اميد
از باغ دل گلم آهسته چيد و رفت

تنها شدم ميان دو عالم نديدمش
داغي به دل گذاشت كمر را خميد و رفت

هر وقت خسته بود در آغوش عشق بود
آرامِ جانِ من به بغل آرميد و رفت

گيسو فشاندم و جگرم خون شد از جفا
اشك از دو چشم من شب مرگم چكيد و رفت...

#عاشقانه
#خاصترین