و جای دردناکش اینه که هر روز خاطراتت رو باهاش مرور کنی و ببینی چقدر اون روزا خوب بود و قدرشو نمیدونستی و به خودت بگی...باید قدر اون روزارو میدونستم و اینجوری که فقط دلت میخواد برگردی به اون زمان ولی دیگه هیچ راه برگشتی نیست و میدونی دیگه هیچی درستش نمیکنه چون اون تبدیل شده به ی خاطره تلخ که گوشه قلبت همیشه میمونه....
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.