به اون شبی فکر کن که تا صبح گریه کردی،از عالم و آدم

به اون شبی فکر کن که تا صبح گریه کردی،از عالم و آدم پر بودی،با آهنگ اون حتما بهتر از منه‌ی علی یاسینی اشک ریختی،موقع فوت کردن شمع تولدت از خدا خواستی سال دیگه همین موقع نباشی،به اون وقتی فکر کن که پیش خدا گلایه کردی "من چرا تو این دنیای کوفتیتم؟"،زل زدی به هوای بارونی و گفتی کاش هیچ وقت دیگه بارون نیاد،
حالا برو تو اون لحظاتی که یه بچه بغل هیشکی آروم نگرفت اما با تو حال کرد،سردرگم بودی ولی خدا یهو برات همه چیو جوری راست و ریست کرد که باورت نشد،خودتو بپاشون تو اون دوره‌ای از زندگیت که با خودت میگفتی کاش این روزا نگذره،
همشون گذشت...
چه خوب چه بد،چه طبق خواسته و علایق ما چه برخلافش،میگذره
میگذره ولی رَدِش میمونه
مرهم بزار براشون:)'