آ قای شاملو می فرمان من قبل از آیدا اصلا زن ندیده بودم..

آ‌قای شاملو می‌فرمان من قبل از آیدا اصلا زن ندیده‌بودم...
عشق به چشم من چنین واقعه‌ای باید باشه. تغییر معیار، اصلاح نگرش، آرامش دائم و خواستن بی‌پایان. نه این که جنونی و تنشی رخ نده، نه. این که هر دو سوی رابطه بدونن بعد از این توفان، به ساحل گفتگو و علاقه برمی‌گردن.

نویسنده‌ها و شاعرها اسم خیلی چیزها رو میذارن عشق. اما شاید عشق فقط یه گرمای مطلوب باشه توی رگها، وقتی به یه نفر فکر می‌کنی و لبخند می‌زنی، و می‌دونی اگه بهت فکر کنه لبخند می‌زنه.

آیا علاقه از رنج مبراست؟ رنج، پیش‌نیاز رشده. رشد، پیش‌نیاز آرامشه. آرامش، پیش‌نیاز خودشناسیه. و خودشناسی واقع‌بینانه، پیش‌نیاز عشق.

"شما بیا ور دل من بشین." بله. این دستور زبان عشقه. به شما که جوون و تازه‌ای و دلی داری برای دوست‌داشتن میگم، دست بردار از کسی که این رو ازت نمی‌خواد، یا نمیشه این رو ازش بخوای.