بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم : مرد نابینا و فانوس :
اگر به جامعه و اطراف خود نظری اجمالی بیافکنید، متوجه خواهید شد که، هرکدام از این سَمبلها،درکجا قرارمیگیرند: افرادی در جامعه هستند که حکم استاد دانا و باتجربه را دارند و می خواهند همه مردم را راهنمایی کنند. به خاطر همین موضوع، به همۀ مردم فانوسی از علم و معرفت وجودی خودشان را میدهند که در تاریکی شبِ جهل و نادانی، جلوی پای خود را ببینند و توسط نور کشف شهود خود،شب تار را به روز روشن تبدیل نمایند؛ در واقع از تاریکی دنیا، توشه ای برای روشنایی آخرتِ خود تهیه نمایند؛ و خدای نکرده، روی زمین فساد نکرده و آخرت خود را فدای سراب دنیا ننمایند. در این میان، افرادی دانا هستند که به صورت مستمر، به انسانهای جاهل و نادان گوشزد میکنند که مواظب نور فانوس خود باشید، که خدای نکرده خاموش نگردد.
ولی متأسفانه، بعضی از افراد جاهل و نادان، حتی کمبود علم و دانش را احساس نمی کنند. و بدبختر از همه اینها، افرادی هستند که، وقتی فانوسی به آنها داده می شود، مغرور شده و از روی جهل و نادانی به دیگران امر و نهی میکنند. در واقع، مردمِ ساده اندیش را با اعمال و رفتار و گفتار خود گمراه میکنند. و فکر می کنند که حق با آنهاست و بهترین راهنما برای مردم میباشند.
درصورتیکه،اولاً نتوانستهاند فانوس خود را تا هدف خود، که خانۀ واقعی همگی ما انسانهاست رسیدن به خداروشن نگهدارند، و با کوچکترین وزش بادِ آزمایش الهی، فانوسشان خاموش شده؛ ثانیاً با جهل و نادانی و فتواهای بیاساس، اطرافیان خود را به نیستی کشانده اند. و بدین ترتیب گناهان دیگران را هم، در دفتر عدل الهی مربوط به خود اضافه کردهاند، و درروزقیامت،نامۀ اعمال خود را به دست چپ می گیرند. و تازه آنجا میفهمند که، جاهلترین و گمراهترین و بدبخت ترین موجودات آفرینش الهی بودهاند.زیرا، نه تنها خود را به خودشناسی و خداشناسی نرساندند، بلکه باعث عقب افتادن و حتی زمین خوردن افراد دیگر هم شدهاند.
استاد حکیم میفرماید: آنجا که معرفت و نور الهی بدرخشد،جهل و تاریکی شیطانی، راهی ندارد.(پایان)
قسمت دوم : مرد نابینا و فانوس :
اگر به جامعه و اطراف خود نظری اجمالی بیافکنید، متوجه خواهید شد که، هرکدام از این سَمبلها،درکجا قرارمیگیرند: افرادی در جامعه هستند که حکم استاد دانا و باتجربه را دارند و می خواهند همه مردم را راهنمایی کنند. به خاطر همین موضوع، به همۀ مردم فانوسی از علم و معرفت وجودی خودشان را میدهند که در تاریکی شبِ جهل و نادانی، جلوی پای خود را ببینند و توسط نور کشف شهود خود،شب تار را به روز روشن تبدیل نمایند؛ در واقع از تاریکی دنیا، توشه ای برای روشنایی آخرتِ خود تهیه نمایند؛ و خدای نکرده، روی زمین فساد نکرده و آخرت خود را فدای سراب دنیا ننمایند. در این میان، افرادی دانا هستند که به صورت مستمر، به انسانهای جاهل و نادان گوشزد میکنند که مواظب نور فانوس خود باشید، که خدای نکرده خاموش نگردد.
ولی متأسفانه، بعضی از افراد جاهل و نادان، حتی کمبود علم و دانش را احساس نمی کنند. و بدبختر از همه اینها، افرادی هستند که، وقتی فانوسی به آنها داده می شود، مغرور شده و از روی جهل و نادانی به دیگران امر و نهی میکنند. در واقع، مردمِ ساده اندیش را با اعمال و رفتار و گفتار خود گمراه میکنند. و فکر می کنند که حق با آنهاست و بهترین راهنما برای مردم میباشند.
درصورتیکه،اولاً نتوانستهاند فانوس خود را تا هدف خود، که خانۀ واقعی همگی ما انسانهاست رسیدن به خداروشن نگهدارند، و با کوچکترین وزش بادِ آزمایش الهی، فانوسشان خاموش شده؛ ثانیاً با جهل و نادانی و فتواهای بیاساس، اطرافیان خود را به نیستی کشانده اند. و بدین ترتیب گناهان دیگران را هم، در دفتر عدل الهی مربوط به خود اضافه کردهاند، و درروزقیامت،نامۀ اعمال خود را به دست چپ می گیرند. و تازه آنجا میفهمند که، جاهلترین و گمراهترین و بدبخت ترین موجودات آفرینش الهی بودهاند.زیرا، نه تنها خود را به خودشناسی و خداشناسی نرساندند، بلکه باعث عقب افتادن و حتی زمین خوردن افراد دیگر هم شدهاند.
استاد حکیم میفرماید: آنجا که معرفت و نور الهی بدرخشد،جهل و تاریکی شیطانی، راهی ندارد.(پایان)
- ۳۸۷
- ۰۸ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط