قند و هل با دهنت خو می کرد

قند و هِل با دهنت خو می کرد

زعفران کامِ تو را بو می کرد



استکان، لب به لبت دوخته بود

چای هم از لبِ تو سوخته بود.

پ.ن عکاس خودم