من همان رودم که بهر دیدنت مرداب شد

من همان رودم که بهر دیدنت مرداب شد
خاطرم هر لحظه از اندیشه ات بی تاب شد
سینه خشکید و خیالت در سرم آشوب کرد
خاطرت درشام تاریک دلم مهتاب شد
یک نگاهم کردی و دنیای من آوار گشت
چشمِ شبهایم دگر بعد از غمت بی خواب شد
آتشی در جانم افتاد و غمت بیداد کرد
دیده ام هر شب به یادت غرقِ در سیلاب شد
از خیالت گرچه رفتم ،خاطرت جاوید گشت
چهرهٔ تابان تو در سینهٔ من قاب شد