عکاس فرزانه بانو
#عکاس_فرزانه_بانو
اینم از ادامه ی شعرم،امیدوارم بازم با نظرات خوبتون خوشحالم کنید..
#حال
این دست دلم, هرچه گوید این جا ,باز هم کم باشد
دل خود را هردم سوی تو وا کردم...
اندکی خوابیدم...
اندکی پا بستم،اندکی را رفتم..
تا که آخر شد این, دل خود را گفتم..
حال در این دل من اندکی ترسم نیست..
راحت و آسوده مینویسم خود را....
وخودم میدانم که به دل مشتاقم ،
نه فقط ظاهر حرف
نه فقط سحر کلام...
با که از عمق دلم, من تو را میبینم..
تو خودت میدانی, این دل ارامم, تا ابد می خواند, تا ابد می گوید..
باهر انچه دارد, از دلش میگوید...
تو خودت میدانی, این دل فرزانه, در بهار لحنت تا ابد میماند...
و دعا خواهم کرد, در پس ان احساس, که دلت هممیشه خانه ی گل باشد و پر از پروانه...
ونگاهت هردم اسمانی باشد.. و لبانت لبخند..
و پر از گل باشد..
و گلی گر دیدی یاد ما هم بکنی...
حال من میخواهم لحظه ای پر بزنم،
به گلستان خیال لحظه ای سر بزنم
و بگویم گل ها گل مهری باشید..
که دل انسانی به هوا پر بدهید..
همچنان که گل من, دل من را پر داد ،
نغمه ای از امید به دل من سر داد
و همان لحظه ی ناب
گلبرگ دلم, به هوا پر بکشید
به سرش شوق امید..
به دلش مهر و صفا..
حال این کوچک من!این دل آرامم،مینویسد خطی, از سراخانه ی عشق... ،،
و تو را می خواند و به تو می گوید:
#دوستت_دارم_من
#دوستت_خواهم_داشت
💝 💝 💝 💝 💝 ❤ ❤ ❤ 💜
پایان..
فرزانه.....95/9/5
اینم از ادامه ی شعرم،امیدوارم بازم با نظرات خوبتون خوشحالم کنید..
#حال
این دست دلم, هرچه گوید این جا ,باز هم کم باشد
دل خود را هردم سوی تو وا کردم...
اندکی خوابیدم...
اندکی پا بستم،اندکی را رفتم..
تا که آخر شد این, دل خود را گفتم..
حال در این دل من اندکی ترسم نیست..
راحت و آسوده مینویسم خود را....
وخودم میدانم که به دل مشتاقم ،
نه فقط ظاهر حرف
نه فقط سحر کلام...
با که از عمق دلم, من تو را میبینم..
تو خودت میدانی, این دل ارامم, تا ابد می خواند, تا ابد می گوید..
باهر انچه دارد, از دلش میگوید...
تو خودت میدانی, این دل فرزانه, در بهار لحنت تا ابد میماند...
و دعا خواهم کرد, در پس ان احساس, که دلت هممیشه خانه ی گل باشد و پر از پروانه...
ونگاهت هردم اسمانی باشد.. و لبانت لبخند..
و پر از گل باشد..
و گلی گر دیدی یاد ما هم بکنی...
حال من میخواهم لحظه ای پر بزنم،
به گلستان خیال لحظه ای سر بزنم
و بگویم گل ها گل مهری باشید..
که دل انسانی به هوا پر بدهید..
همچنان که گل من, دل من را پر داد ،
نغمه ای از امید به دل من سر داد
و همان لحظه ی ناب
گلبرگ دلم, به هوا پر بکشید
به سرش شوق امید..
به دلش مهر و صفا..
حال این کوچک من!این دل آرامم،مینویسد خطی, از سراخانه ی عشق... ،،
و تو را می خواند و به تو می گوید:
#دوستت_دارم_من
#دوستت_خواهم_داشت
💝 💝 💝 💝 💝 ❤ ❤ ❤ 💜
پایان..
فرزانه.....95/9/5
۲.۰k
۰۵ آذر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.