سر بسوی  آسمان  هر شب  تماشا میکنم

سر بسوی  آسمان  هر شب  تماشا میکنم
عشقِ  پنهان از نظر مردود وحاشا میکنم
عاشقی گُم  گشته درافلاک شاید در زمین  
نامه ی ننوشته را ازسوی جان تا می کنم
من که گفتم راه پر پیچ و خطر داری مرو
ای دل رسوا برو  مشت تو را وا می کنم
تیغِ   ابروئی  کشید و گشته ای تسلیم او
او رها کرد و تو گفتی شعله بر پا میکنم
یاد او بگذار و از این در برون کن پای خود
باز میگوئی که او را مست و شیدا می کنم؟
گر بسوزی سوختی خاکسترت آتش کشم   
گر که رفتی قامت سرخت شکیبا می کنم