درمان وسواسبی اعتنایی
درمان وسواس_بی اعتنایی_3
معمولاً وقتی برف یا باران بیاید برای وسواسیها و حتّی انسانهای متعارف، راه رفتن در کوچهها سخت است. وسواسیها که نجس میدانند، برای انسانهای متعارف هم سخت است که با ترشّحات باران و گلها نماز بخوانند، امّا مراجع تقلید همیشه مقیّد بودهاند که به مردم نشان بدهند با همین گِلها هم نماز صحیح است.
حضرت آیتالله العظمی بروجردی«ره» مقیّد بودند به طلاب بنمایانند که با این گِل کوچهها میتوان نماز خواند و نماز میخواندند. مراجع بزرگ در مدرسهی فیضیه با همین گِلها نماز میخواندند. خود من حضرت امام خمینی«ره» را دیدم که مقیّد بودند با همین گِلها و ترشّحات، نماز بخوانند. حتّی برای من نقل کردند که روزی عمّامهی مرحوم مؤسّس حوزهی علمیهی قم، حضرت آیت الله العظمی حائری«ره»در صحن حمّام عمومی افتاد و ایشان عمّامه را برداشتند و بر سر گذاشتند.
وسواسی هم باید همین طور باشد، باید بی اعتنایی کند. اگر مدّتی این طور عمل کند، مطمئن باشد که دردش درمان خواهد شد.
همهی شما میدانید، فقها در رسالهها نوشتهاند که شکِّ کثیر الشّک اعتبار ندارد؛ یعنی اگر شما یک مرتبه یا دو مرتبه در نماز مغرب بین یک و دو شکّ کردید، نمازتان باطل است. امّا اگر باز این شکّ شما تکرار شد و به بار سوّم رسید، دیگر به آن اعتنا نکنید؛ معنایش این است که باید بنا را بر آن چه به نفع شماست بگذارید؛ مثلاً اگر در نماز مغرب بین دو و سه شکّ کردید، بنا را بر سه بگذارید و نماز را تمام کنید. این مسأله اختلافی هم نیست؛ همهی فقها این طور میگویند. حتّی فقها میفرمایند: وقتی به این حالت رسید، دیگر شک در نماز دو رکعتی و چهار رکعتی فرقی ندارد، هر شکّی که باشد، چه از نظر فقهی صحیح باشد یا فاسد، نباید اعتنا کند. و این بیان فقها از روایات اهل بیت«سلاماللهعلیهم» گرفته شده است[ ن.ک: تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج 8، باب 16 از أبواب الخلل الواقع فی الصلاة، صص 227 ]
ادامه در پست بعدی...
#آیت_الله_مظاهری #کتاب #راهکارهای_علمی_درمان_وسواس #وسواس #وسوسه #شیطان #درمان_وسواس #اسراف
معمولاً وقتی برف یا باران بیاید برای وسواسیها و حتّی انسانهای متعارف، راه رفتن در کوچهها سخت است. وسواسیها که نجس میدانند، برای انسانهای متعارف هم سخت است که با ترشّحات باران و گلها نماز بخوانند، امّا مراجع تقلید همیشه مقیّد بودهاند که به مردم نشان بدهند با همین گِلها هم نماز صحیح است.
حضرت آیتالله العظمی بروجردی«ره» مقیّد بودند به طلاب بنمایانند که با این گِل کوچهها میتوان نماز خواند و نماز میخواندند. مراجع بزرگ در مدرسهی فیضیه با همین گِلها نماز میخواندند. خود من حضرت امام خمینی«ره» را دیدم که مقیّد بودند با همین گِلها و ترشّحات، نماز بخوانند. حتّی برای من نقل کردند که روزی عمّامهی مرحوم مؤسّس حوزهی علمیهی قم، حضرت آیت الله العظمی حائری«ره»در صحن حمّام عمومی افتاد و ایشان عمّامه را برداشتند و بر سر گذاشتند.
وسواسی هم باید همین طور باشد، باید بی اعتنایی کند. اگر مدّتی این طور عمل کند، مطمئن باشد که دردش درمان خواهد شد.
همهی شما میدانید، فقها در رسالهها نوشتهاند که شکِّ کثیر الشّک اعتبار ندارد؛ یعنی اگر شما یک مرتبه یا دو مرتبه در نماز مغرب بین یک و دو شکّ کردید، نمازتان باطل است. امّا اگر باز این شکّ شما تکرار شد و به بار سوّم رسید، دیگر به آن اعتنا نکنید؛ معنایش این است که باید بنا را بر آن چه به نفع شماست بگذارید؛ مثلاً اگر در نماز مغرب بین دو و سه شکّ کردید، بنا را بر سه بگذارید و نماز را تمام کنید. این مسأله اختلافی هم نیست؛ همهی فقها این طور میگویند. حتّی فقها میفرمایند: وقتی به این حالت رسید، دیگر شک در نماز دو رکعتی و چهار رکعتی فرقی ندارد، هر شکّی که باشد، چه از نظر فقهی صحیح باشد یا فاسد، نباید اعتنا کند. و این بیان فقها از روایات اهل بیت«سلاماللهعلیهم» گرفته شده است[ ن.ک: تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج 8، باب 16 از أبواب الخلل الواقع فی الصلاة، صص 227 ]
ادامه در پست بعدی...
#آیت_الله_مظاهری #کتاب #راهکارهای_علمی_درمان_وسواس #وسواس #وسوسه #شیطان #درمان_وسواس #اسراف
- ۴.۷k
- ۲۹ خرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط