بلایی کز حبیب آید

این روزها بیشتر از همیشه همراه شده ام با خاطراتمان...
خیلی ها میگویند باید فراموش کنم...
باید کمک کنم به از یاد بردن همه چیز، خوب یا بد...
اما یارجان! من فهمیده ام هربار در طول این سالها تلاش کرده ام از تو و خاطراتت فاصله بگیرم از خودم دورتر شده ام...
حالا درست که نیش بعضی حرفها که از تو شنیدم از هیچکس نخورده بودم...
اما از من بپرسی حاضر بودم یک عمر کنارت بمانم و تلخیهای حرفهایت را به جان بخرم...
که
بلایی کز حبیب آید
هزارش مرحبا گفتیم...
چه میگفتم؟!
از خاطراتت و فراموشی و حرف و حدیثهایش...
آدمها اشتباه میکنند فکر میکنند باید تلاش کنند چیزی را از یاد ببرند که بخشی از وجودشان بوده است...
آدمها باید یاد بگیرند با فقدان دوست داشتنی هایشان کنار بیایند...
باید یاد بگیرند زندگی همین است دیگر...
یاد بگیرند با غم از دست دادن ها، دلتنگی ها، دوری ها، حسرتها و نداری هایشان کنار بیایند...
یاد بگیرند دنیا همین است...
پیچیده در بلایا و چه بلایی شیرین تر از عشق...
آخرش که میمیریم...
با قلبی عاشق بمیریم که بهتر است:
من مات من العشق فقد مات شهیدا...
#الهام_جعفری
#ممنوعه