ترجیح میدهم اشکهایم را با رگبار اسیدی آسمان تنظیم کنم

ترجیح می‌دهم اشک‌هایم را با رگبارِ اسیدیِ آسمان تنظیم کنم ، تا تن به اجتماعی دهم که عُشاقش باران را با چتر ماستمالی می‌کنند...

دلم از ادم ها گرفته‌ست که پیشِ عاشقانه‌های آسمان
همیشه اخم در هم می‌کنند...

زمین ارزانی خودتان که دلتان به چترهای مشکیِ روی سرتان می‌آید...

عشق، بدون باران، برای من به اندازه ی یک جُکِ دستِ چندم هم رسمیت ندارد...