شعله و دود تا فلک می رفت

شعله و دود تا فلک می رفت
کربلا هم سقیفه ای دارد
به لبِ کُند تیغ خُرده نگیر!
هر که اینجا وظیفه ای دارد

عاقبت هرچه بود! با سختی
سرِ خورشید را جدا کردند
مرد خورجین به دستی آوردند
صحبت از دِرهم و طلا کردند

مرد خورجین به دست با سرعت
سمت دارالعماره می تازد
مرد خوش قولِ کوفه با جیبی
مملو ازگوشواره می تازد

باد تند خزان چه سوزی داشت!
چند برگی ز لاله ای گم شد
در هیاهویِ غارت خیمه
گوشوارِ سه ساله ای گم شد

سلام بر دردانه امام حسین ع،حضرت رقیه خاتون س....فدای بی بی سه ساله..

لعنت بر لعنتیها تا صبح محشر،
که با اهل بیت چها کردند...