بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
ارزش کدام است و ضد ارزش کدام؟ باید و نبایدها را چه کسی تعیین می کند؟! اکثریت؟! آیا اگر اکثریتی رأی بر ظلم، جنایت و چپاول اقلیتی دادند، حق است؟!
آن چه شما حق و ارزش میدانید و بر اساس آن حقوق تعریف شدهای دارید و با تمامی ساز و کارها به دنبال تحقق آن هستید، در جامعه دیگری باطل شمرده میشود و بالعکس.
در یک حکومت و جامعهای مانند امریکا، امریکایی اگر از نژاد سفید اروپایی برتر است، حتی رنگینپوستان هموطن خودشان نیز حق مطالبه هم سطحی با آنان را نباید داشته باشند امریکا به خودش حق استیلای جهانی میدهد به دلخواه خودش معاهده امضا میکند به دلخواه خود آن معاهده را ملغی میکند به هر کجا که دلش بخواهد حمله نظامی میکند گروههای تروریستی را جهت گسترش جنگ نیابتی در تمامی کشورهای هدف به راه می اندازد به رغم روزانه دهها ترور داخلی در مدارس و دانشگاهها و باشگاههای ورزشی و در کشور خودش، اجازه حمل سلاح میدهد لواط را به صورت قانونی جایز میشمارد هر مخالف خود در سرتاسر جهان و از هر دین و ملیتی را تروریست قلمداد میکند و به خود حق بازداشت یا حتی ترور او را میدهد و ...!
دین امریکایی همین است و سیاستش نیز عین دیانت اوست، حال ما چه کنیم؟ بگوییم: رأی اکثریت مردم؟! خب اکثریت مردم آنجا همین دین و سیاست را پذیرفتهاند!
در یک حکومت و جامعهای مانند ایران اسلامی و عزیز ما: ذلت ننگ است پذیرش ولایت طواغیت، کفر و شرک است نادانی و حماقت، جرم است هر نوع جنایت و چپاول اموال مردمان، گناه کبیره است فسق و فجور و فحشا، مخاطره جدی سلامت و امنیت شخص و جامعه قلمداد میگردد و باید با آن مقابله نمود دفاع از حق، واجب است مقابله با جهل و ظلم، واجب است و این هم دین، سیاست و رأی مردم میباشد.
حال ما تسلیم آنها شویم، یا آنها تسلیم ما شوند و یا به دروغ بگوییم: هر کدام راه خودشان را بروند؟!
خب، در عمل چه کنیم؟ در تعاملات و ارتباطات چه کنیم؟ اگر اهداف مغایر و حتی متضاد بود چه کنیم؟ اگر روشها خلاف یک دیگر بود چه کنیم؟اگر به کشور ما حمله کردند اگر به فرهنگ ما هجمه آوردند اگر قصد به یغما بردن سرمایه های مادی و معنوی ما را داشتند، چه کنیم؟! بگوییم: هر چه شما می گویید: چشم؟! یا بگوییم: رأی اکثریت؟! خب اکثریت ملت چین، از همه بیشتر است. اکثریت امریکاییها نیز بیشتر از ایرانیهاست!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
ارزش کدام است و ضد ارزش کدام؟ باید و نبایدها را چه کسی تعیین می کند؟! اکثریت؟! آیا اگر اکثریتی رأی بر ظلم، جنایت و چپاول اقلیتی دادند، حق است؟!
آن چه شما حق و ارزش میدانید و بر اساس آن حقوق تعریف شدهای دارید و با تمامی ساز و کارها به دنبال تحقق آن هستید، در جامعه دیگری باطل شمرده میشود و بالعکس.
در یک حکومت و جامعهای مانند امریکا، امریکایی اگر از نژاد سفید اروپایی برتر است، حتی رنگینپوستان هموطن خودشان نیز حق مطالبه هم سطحی با آنان را نباید داشته باشند امریکا به خودش حق استیلای جهانی میدهد به دلخواه خودش معاهده امضا میکند به دلخواه خود آن معاهده را ملغی میکند به هر کجا که دلش بخواهد حمله نظامی میکند گروههای تروریستی را جهت گسترش جنگ نیابتی در تمامی کشورهای هدف به راه می اندازد به رغم روزانه دهها ترور داخلی در مدارس و دانشگاهها و باشگاههای ورزشی و در کشور خودش، اجازه حمل سلاح میدهد لواط را به صورت قانونی جایز میشمارد هر مخالف خود در سرتاسر جهان و از هر دین و ملیتی را تروریست قلمداد میکند و به خود حق بازداشت یا حتی ترور او را میدهد و ...!
دین امریکایی همین است و سیاستش نیز عین دیانت اوست، حال ما چه کنیم؟ بگوییم: رأی اکثریت مردم؟! خب اکثریت مردم آنجا همین دین و سیاست را پذیرفتهاند!
در یک حکومت و جامعهای مانند ایران اسلامی و عزیز ما: ذلت ننگ است پذیرش ولایت طواغیت، کفر و شرک است نادانی و حماقت، جرم است هر نوع جنایت و چپاول اموال مردمان، گناه کبیره است فسق و فجور و فحشا، مخاطره جدی سلامت و امنیت شخص و جامعه قلمداد میگردد و باید با آن مقابله نمود دفاع از حق، واجب است مقابله با جهل و ظلم، واجب است و این هم دین، سیاست و رأی مردم میباشد.
حال ما تسلیم آنها شویم، یا آنها تسلیم ما شوند و یا به دروغ بگوییم: هر کدام راه خودشان را بروند؟!
خب، در عمل چه کنیم؟ در تعاملات و ارتباطات چه کنیم؟ اگر اهداف مغایر و حتی متضاد بود چه کنیم؟ اگر روشها خلاف یک دیگر بود چه کنیم؟اگر به کشور ما حمله کردند اگر به فرهنگ ما هجمه آوردند اگر قصد به یغما بردن سرمایه های مادی و معنوی ما را داشتند، چه کنیم؟! بگوییم: هر چه شما می گویید: چشم؟! یا بگوییم: رأی اکثریت؟! خب اکثریت ملت چین، از همه بیشتر است. اکثریت امریکاییها نیز بیشتر از ایرانیهاست!(ادامه دارد...)
۵۴۴
۱۳ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.