بر تمام خاطراتم رنگ آذر می زنم

بر تمام    خاطراتم     رنگ    آذر   می زنم
زرد را در سرخ و نارنجی شناور می زنم

اشک هم آمد بیاید، خوشتراز این هیچ نیست
در کنارِ اشک هایم لب به ساغر می زنم

شب سیاه و نورِ مهتاب و سکوتی پر ملال
با دلی  خسته،  قلم بر شعر و دفتر می زنم

من همان دیوانه ام، یک عاشق مست و خراب
که    برای  دیدنت  بر   سیمِ    آخر  می زنم

غرق در آشوب و بحرانِ نبودن های تو
آتشِ این عشق را با نرخِ جان سر می زنم

عشقِ من یک عشقِ توفان‌خورده‌یِ دریایی است
که بدونِ بال رویِ موج ها پر می‌زنم