داستان من و تو

بورام نمیترسید.... اون یه سرباز بود نه یه عوضی... اون از اینکه از اون خونه پرت شه بیرون ترسی نداشت... هیچکس خبر نداشت که بابای بورام خونه ی خودشو داده به بورام... اون خونه برای بورام بود.. وهمه فک میکردن که اون خونه از دست رفته... اصن هیچکس اجازه ی صحبت کردن در باره باباشو نداشت.. برای همین همه غیر از بورام سعی کردند فراموشش کنن...
بابا بزرگش اشتباه حساب کرد از اون روز 6سال میگذشت.. بورام 17 سالگی در قلبشو باز کرد...
فلش یک میخوره به مهمونی...
هیچکس به جوونای مهمونی اجازه ی صحبت نمیدادند... یونگی با پاهاش ضرب گرفته بود... بورام فکر کردن امونش نمیداد... بزرگترها باذوق روز ازدواج رو تایین میکردن...
ولی خوب تا این دوتا آماده نباشن واسه ی یه عمر زندگی... اون روز نمیرسه...
صحبت بزرگترها در باره ی ازدواج تموم شد و رسید به بخش کار های اداری شرکت
برای همین جوونا تصمیم گرفتن اونجارو ترک کنن... نمیخواستن بیشتر چیزای سمی بشنون.. تاحالا که مجلس براشون سم مرگ بوده...
_من میرم طبقه ی بالا
بابا بزرگ بورام:آره برید یکم خستگی در کنین!
یوری، یونگی و جیهوپ بلند شدن... جوری که سپاسگزار بورام بودن که همچون حرفی زده...
بورام به اشاره دوستاش دستشو به سمت در گرفت:از اون طرف..
بفرمایید
و وقتی که پاشونو از در گذاشتن بیرون نفسی راحت سر دادند... وبه سمت پله ها حرکت کردن...
5 لایک همین
مرسی فالو میکنین💗💗💗