ادامه :

ادامه :
اون ..اون دازای بود . باید سریع مخفی میشدم نباید منو میدید بخوصوص در چنین شرایطی که من دختر شده بودم اما شاید میتوانستم ازش برای رفتن از جنگل استفاده کنم ولی به هر صورت دلم گواهی میداد قرار نیست خوب پیش بره در بین این دوراهی قرار گرفته بودم که دازای خودشو پشت من قایم کرد .
×کنیکیدا کون مگه من چه کاری انجام دادم که چنین میکنی ؟ (😔)
باحالتی تعجبی به کنیکیدا خیره موندم منتظر جواب بودم !اما او تا من وسیگما را دید عضله های شانه اش به بایین رفتند صورتی بامزه و خنگولانه به خو گرفته بود موهای به رنگ افتابش که همیشه به سمت بالا بود پائین امده بود . بالکنت وحالتی که دقیقا نمیدانستم چیست پرسید:
+دا ..... زای ...؟
صدای که اماده ی جواب دادن بود. در جواب سوال کنیکیدا نگاهی به او انداخت و پرسید :
×بله ؟
+تو ... می ...دونی .... پشتتت .. سر ...چه ...چه کسی قا.....قایم شدی ؟
×معلومه که نه . اما عطرش
که بقیه جمله اش را با دیدن من قورت داد ! و دادی بلند سرداد
×دایوفیسکی ؟
من باصورتی پوکر و نگاه های تو خالی لب زدم :
- بله ؟ اره دختر شدم که چی ؟
سیگما که تا ان موقع شاهد وقایع روبه رویش بود گفت
÷منم دختر شدم

انتقاد کنید
ایده مال خودمه