بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا - شما را چه شده است که برای خدا حرمتی قائل نیستید! (سوره نوح آیه 22)
همه مشکلات ما از همینجا آغاز می شود. آن که برای عظمت خداوند ارزشی قائل نیست، آن که به بزرگی و کارآمدی او بی توجه است، آن که عملاً از خدا بریده است و فقط واژه خدا لقلقه زبانش است، به واقع خود راتنهاوبی کس به قعر انبوه مشکلات عدیده انداخته است.
و این آیه هشدارنوح (ع) است به قومش، چه سیل ویرانگر مشکلات در راه است! از آسمان و زمین، از بالا و پایین، از درون و بیرون، می بارد! و این همه نتیجه آن فریبکاری بزرگ، آن - وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا
واین پیشوایان گمراهی، برای گمراه نگاه داشتن این مردم نیرنگی بزرگ به کار گرفتند،(سوره نوح آیه 22)
با زبان از خدا گفتن و در دل، غیر خدا را داشتن است. از تسلیم گفتن و در عمل طغیان کردن است. شعار عدالت بر زبان راندن و بر طریق ظلم رفتن است. راستی را ادعا کردن و دروغ را پیشه ساختن است. از کرامت سخن گفتن و بر لئامت افزودن است… و اکنون تنها راه نجات بشریت از منجلابی که در آن فرو رفته است، رجوع خالصانه به خالق هستی است. توبه و انابه و بازگشت راستین به حقیقت هستی است. به حق. به راستی و درستی. چه جز او هیچ راه نجاتی نیست. همه ی راه ها بسته است. قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ - بگو؛ خداست که شما را از آن خطرات و از هر اندوهی نجات می دهد!(سوره انعام بخشی از آیه 64)
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا - شما را چه شده است که برای خدا حرمتی قائل نیستید! (سوره نوح آیه 22)
همه مشکلات ما از همینجا آغاز می شود. آن که برای عظمت خداوند ارزشی قائل نیست، آن که به بزرگی و کارآمدی او بی توجه است، آن که عملاً از خدا بریده است و فقط واژه خدا لقلقه زبانش است، به واقع خود راتنهاوبی کس به قعر انبوه مشکلات عدیده انداخته است.
و این آیه هشدارنوح (ع) است به قومش، چه سیل ویرانگر مشکلات در راه است! از آسمان و زمین، از بالا و پایین، از درون و بیرون، می بارد! و این همه نتیجه آن فریبکاری بزرگ، آن - وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا
واین پیشوایان گمراهی، برای گمراه نگاه داشتن این مردم نیرنگی بزرگ به کار گرفتند،(سوره نوح آیه 22)
با زبان از خدا گفتن و در دل، غیر خدا را داشتن است. از تسلیم گفتن و در عمل طغیان کردن است. شعار عدالت بر زبان راندن و بر طریق ظلم رفتن است. راستی را ادعا کردن و دروغ را پیشه ساختن است. از کرامت سخن گفتن و بر لئامت افزودن است… و اکنون تنها راه نجات بشریت از منجلابی که در آن فرو رفته است، رجوع خالصانه به خالق هستی است. توبه و انابه و بازگشت راستین به حقیقت هستی است. به حق. به راستی و درستی. چه جز او هیچ راه نجاتی نیست. همه ی راه ها بسته است. قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ - بگو؛ خداست که شما را از آن خطرات و از هر اندوهی نجات می دهد!(سوره انعام بخشی از آیه 64)
- ۲۹۷
- ۲۰ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط