سجاده گشودم که بخوانم غزلم را

سجاده گشــودم که بخوانم غزلـــم را

سمتی که تویی،

عقربه ی قبله نما رفت!

در بین غــــزل نـــــامِ تو را داد زدم ،

داد

آنگونه که تا آن سر این کوچه ،

صدا رفت!

بیرون زدم از خانه ؛

یکی پشتِ سرم گفت:

این وقتِ شب این شاعر دیوانه ،

کجا رفت؟!

من بودم و زاهد ،

به دو-راهی که رسیدیم

من سمتِ شما آمدم ؛

او سمتِ خدا رفت


#fuoad