شهید جمهور بخش چهارم

#شهید_جمهور بخش چهارم
ترجیع بند: می‌دانم آنچه اکنون می‌نگارم منتقد و مخالف خواهد داشت و چه بهتر که دارد؛ چرا که در بوته نقد است که سره از ناسره تفکیک می‌شود و پاکی از ناپاکی سوا.
شنیده بودم رئیس دولت نهم و دهم در هر سفر استانی، بیش از صد مصوبه داشت؛ مصوباتی بدون کارشناسی و بی‌پشتوانه که بلای جان بعدی‌ها شد. بعدی‌هایی که می‌بایست میراثدار و مجری این مصوبات باشند و از دولتی که سازمان برنامه و بودجه را منحل کرده بود تا با روندی عوامگرایانه و بدون حساب و کتاب، کشور را اداره کند چه انتظاری می‌شد داشت؟ دولتی که دست پروردگانی چون #شهرام_جزایری و #بابک_زنجانی هرز علفهای #گل_درشت آن بودند و از این علفهای هرز کم نداشت. اما #دولت_سیزدهم با سبقه قضایی ریاستش، بنا را به درستی بر نابودی فساد گذاشت و چه نیکو این رویه را پیش برد. حسابرسی دقیقی که در دستگاه‌های دولتی طی این سالها برقرار بود به خوبی جلوی بسیاری از گلوگاه‌های رانت و فساد را گرفت. شفافیت معاملات و پرسش‌گری، باعث شد تا بساط ریخت و پاشهایی که به نام توسعه توجیه می‌شد برداشته و دستکم در فضای مالی دستگاه‌های دولتی، جلوی حیف و میل منابع ارزشمند ملی گرفته شود. این مهم وظیفه‌ای بود که قبلی‌ها می‌توانستند و نکردند!
همین است که می‌گویم کشور به چنین رئیس جمهوری با پیشینه قضایی نیاز داشت تا جامعه‌ای که فرهنگ #زرنگ_باش در تار و پودش رخنه کرده بود آرام آرام به فرهنگ #عادل_باش بازگردد؛ چرا که به قول امیرالمؤمنین "مردم بر آیین حاکمانشان هستند"؛ البته راه درازی در پیش است.