بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ - اين كتابی است پر بركت كه بر تو نازل كرده‏‌ايم تا در آيات آن تدبر كنند و صاحبان مغز خرد و انديشه متذكر شوند.(سوره ص آیه 29)
پس از شناخت و باور این حقیقت که قرآن مجید، کلام اللّه و وحی الهی می‌باشد؛ مهم علم و توجه به این مهم است که اولاً این کتاب، پُر برکت است، یعنی خیر پایدار می‌باشد، و ثانیاً به خاتم الأنبیاء، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله نازل شده و توسط ایشان به دیگران حتی اهل عصمت علیهم السلام ابلاغ و تعلیم شده است.
از همان ابتدای اسلام، برخی برای سلطه بر اسلام و مسلمین، مدعی شدند که حَسبُنَا الله کتاب الله - کتاب خدا برای ما کافیست! در حالی که کلام الله به آنان نازل نشده بود! قصد آنها این بود که بین کتاب و آورنده، ابلاغ کننده و معلمش فاصله و جدایی بیندازند تا بتوانند خود آیات الهی را هر گونه که ‌می‌ خواهند تفسیر و تأویل نمایند!
شرح بیشتر :همین که دانسته شد قرآن مجید وحی است، معلوم می‌ شود که نازل شده است و قطعاً به کوه و دریا نازل نشده است، بلکه به انسان کامل، همان که خداوند سبحان او را به پیامبری مبعوث نموده نازل شده است.
شاید چنین به ذهن خطور کند که این یک امر بدیهی است و نیازی به توجه خاص ندارد؛ اما همین شناخت و باور است که فراگیری قرآن مجید از رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، تبعیت و اطاعت از او را واجب عقلی و دینی می‌سازد.(ادامه دارد...)