قسمت اول

قسمت اول
(در جواب کسایی که گفتن حضرت فاطمه شهید نشده ....)
برادر سُنّی! تو می گویی هیچ کس جرأت نداشت به خانه علی(ع) حمله کند، زیرا اگر کسی می خواست این کار را بکند، قبیله قریش به یاری علی(ع) می آمدند و او را یاری می کردند، این سخن توست

نمی دانم تو چرا می خواستی حقیقت را پنهان کنی.
به راستی تو چرا کتاب های دانشمندان اهل سنّت را نخواندی؟ چرا قبل از این که تحقیق کنی، حرف زدی؟
اکنون می خواهم ادامه سخنان تو را نقل کنم.

تو می گویی اگر ماجرای هجوم به خانه فاطمه(س)، حقیقت داشته باشد، چند اشکال بزرگ پیش می آید.
حرف تو این است: چگونه می توان باور کرد که گروهی به خانه فاطمه(س) حمله کنند و علی(ع) هیچ کاری انجام ندهد؟

آخر مگر می شود علی(ع) با چشم خود ببیند به ناموسش حمله کنند و او سکوت کند!

خوب است من اصل سخن تو را در اینجا نقل کنم، فکر می کنم این طوری بهتر باشد:

حضرت علی، شیر خدا فاتح خیبر است، کسی است که گفته می شود در جنگ خیبر در قلعه را با یک دست بلند نموده و برای خودش سپر ساخت، چرا او سکوت نمود و حضرت علی موّظف بود از همه مظلومان دفاع کند و مخصوصاً موّظف بود از ناموس خودش دفاع
کند
پست ترین و نامردترین آدم های کره زمین از همسر و فرزندان خود دفاع می کنند و اگر نتوانند از جان خود دریغ نمی نمایند.
این را در اصطلاح ما، مظلومیّت نمی گویند، بلکه بی غیرتی و نامردی می نامند!!

من به این سخنان تو فکر می کنم. باید جوابی به این سخنان بدهم.
برادر سُنّی! تو به گونه ای سخن گفتی که من خیال کنم اگر ماجرای شهادت فاطمه(س) را قبول کنم، باید قبول کنم که مولایم علی(ع)، بی غیرت بوده است!
هدف تو این است
تو می دانی که یک شیعه، هرگز قبول نمی کند مولایش بی غیرت باشد. این را تو خوب می دانی.