زندگیم اینطوریه که:

زندگیم اینطوریه که:
بیدار شو
برو مدرسه
بیا خونه
به زندگی ک‌یریت برس
با مشکلات روبرو شو
به خودت آسیب بزن
شب دیروقت برو بخواب چون باید فردا بیدار بشی و این روند رو تکرار کنی
دیگه واقعا خستمه
دلم میخواد اون چهره لبخندون رو بندازم دور و خود واقعیم باشم
دارم کم کم از همه چی متنفر میشم
هر روز گریه میکنیم تظاهر میکنم خیلی روز خوبی بود
همیشه سعی کردم بهترین از این بشه ولی فکر کنم غیر ممکنه
من همیشه بقیه رو بیشتر از خودم دوست داشتم ولی من برای اونا فقط ی دختر بدرد نخور بودم که فقط برای این ساخته شده که آدم اضافه ای باشه
ببخشید اگر فقط که وقتتون رو گرفتم
میتونید من رو از ذهنتون پاک کنین شاید اینطوری براتون راحت تر بشه
خب، من خوشحالم(: