تو به صد نغمه زبان بودی و دلها همه گوش

تو به صد نغمه زبان بودی و دلها همه گوش
چه شنفتی که زبان بستی و خود گوش شدی

خلق را گر چه وفا نیست و لیکن گل من
نه گمان دار که رفتی و فراموش شدی

#شهریار
دیدگاه ها (۳)

دردیست درین دل که هویدا نتوان کردسِرّیست درین سینه که پیدا ن...

می‌خواهم بمیرم...می‌خواهم یک میلیارد بار بمیرمو در جهانی برخ...

خستهخودخواهبی شکیباز این جهان فقط همین ها را برایم باقی گذاش...

از تــــو دور شدممثل ابــر از دریا...امـــــاهرجـــا رفتـــم...

چه خبر یار؟ شنیدم که گرفتار شدیدل سپردی و برای دگری یار شدیب...

در عمق رویا روزها ، با یاد تو سر کرده امدر راه تو دردانه گل ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط