"خودآغوشی"بیماری حادّ آدمهای تنهاست.آنها صبحها زانوهایشان را بغل میکنند،عصرها خاطراتشان را،و شبها خودشان را.نترسید،خودآغوشها بیماریشان مسری نیست.نزدیکشان شوید.یک لبخند،یک حضور،آنها را آرام میکند