ببین ای  نازنین  تَب  دارَم اِمشب

ببین ای  نازنین  تَب  دارَم اِمشب
تو را بر خاکِ دل می کارَم اِمشب
دَرون  سینه ام  پُر گَشته   آتش
دو دَستان بَسته بَر پیکارَم اِمشب
کنارِ    بسترِ     رودِ    خُروشان
به حالِ زارِ دِل غَمخوارَم اِمشَب
دو چِشمان رو به دریا لانه کرده
بِجُز تو از جَهان بیزارَم  اِمشب
بیا بُگشا نِقاب از چهره ی  جان
که من بیدارَم و  زَوّارَم  اِمشب
به عِشقَت می دهم جانَم  پیاپی
سَراسَر غُنچه و پُرخارَم اِمشَب