دلنوشتم...

دلنوشتم...
اے ڪاش بے هیچ ڪلامے باهم همراه مےشدیم...
اے ڪاش بجای اینڪه در برابر گریه های ڪودڪےمظلوم انگوشت تعجب وحیرت ب دهان بگیریم...
ذره اے عشق....
قطره اے مهربانے...
وڪمےمحبت و عاطفه..
دردستهایمان میگذاشتیم و تقدیمش میڪردیم...
ای ڪاش همان تیڪه نانے را ڪه داشتیم با هم قسمت میڪردیم...
سهمے از آن تو وسهمے براے من...
اے ڪاش یڪدیگر را دوست داشتیم...
و بجاےسالهاے دور از هم،دربرابر لحظه اے"جدایے"تاب نمے آوردیم..
اے ڪاش زمانی ڪه باران مےبارید....
قطره هاے باران،دلهاے مسدود شده..
وغبار گرفته مان را جلا مے داد.
و به وسعت آسمان آبے آن را،پاڪ و روشن مے ڪرد...
اے ڪاش......