شش روز گذشت و قدرت ذات الهی جلوهای کرد. خاک، آرام آرام ق
شش روز گذشت و قدرت ذات الهی جلوهای کرد. خاک، آرام آرام قد کشید و ابراز وجود کرد و زمین نام گرفت که دریایی سبز و روان آن را به دوش میکشد و زمین در برابر فرمان خداوند، فروتن و در برابر شکوه خداوندی هماره تسلیم و سر به زیر است.
"دحو الارض" مطابق با بیست و پنجم ماه ذی القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش هایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی های امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
"دَحو" به معنای گسترش است و منظور از «دحوالارض» گسترده شدن زمین است .
دحوالارض در قرآن
در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید:
" و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد".
Link: آیه 30 سوره نازعات
بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.
گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛
از جمله:
* میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه السلام
* میلاد حضرت عیسی مسیح علیه السلام
* خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می کردند.
* در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در همین روز قیام خواهد کرد.
برای روزه و عبادت این روز ثواب بسیار نوشته اند، و در این روز نماز و دعای مخصوصی وارد شده است. دعای این روز مشتمل بر مضامین عالی اخلاقی - اجتماعی و طلب رحمت و توفیق توبه و پیروزی اهل حق می باشد.
فرصت های معنوی در زندگی بشر ، نعمت هایی هستند که جسم و روح آنان را نوازش می دهد و موجبات شادمانی و ارامش را فراهم می سازد. دحو الارض نیز از همین گونه است.
پس قدر این فرصت طلایی را بدانیم که رسول خدا فرمود :
همانا در طول زندگی شما نسیم هایی از سوی پروردگارتان می وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که چنین نسیمی سبب شود که برای همیشه بدبختی از شما دور بماند.
(سیوطی، جامع الصغیر، ج 1، ص 95)
"دحو الارض" مطابق با بیست و پنجم ماه ذی القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش هایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی های امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
"دَحو" به معنای گسترش است و منظور از «دحوالارض» گسترده شدن زمین است .
دحوالارض در قرآن
در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید:
" و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد".
Link: آیه 30 سوره نازعات
بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.
گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛
از جمله:
* میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه السلام
* میلاد حضرت عیسی مسیح علیه السلام
* خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می کردند.
* در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در همین روز قیام خواهد کرد.
برای روزه و عبادت این روز ثواب بسیار نوشته اند، و در این روز نماز و دعای مخصوصی وارد شده است. دعای این روز مشتمل بر مضامین عالی اخلاقی - اجتماعی و طلب رحمت و توفیق توبه و پیروزی اهل حق می باشد.
فرصت های معنوی در زندگی بشر ، نعمت هایی هستند که جسم و روح آنان را نوازش می دهد و موجبات شادمانی و ارامش را فراهم می سازد. دحو الارض نیز از همین گونه است.
پس قدر این فرصت طلایی را بدانیم که رسول خدا فرمود :
همانا در طول زندگی شما نسیم هایی از سوی پروردگارتان می وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که چنین نسیمی سبب شود که برای همیشه بدبختی از شما دور بماند.
(سیوطی، جامع الصغیر، ج 1، ص 95)
۴.۶k
۱۷ شهریور ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.