این سکوت فراگیر زندگیست

این سکوت فراگیر زندگیست
که در گوشم طنین می اندازد
این سکوت طنین می اندازد
این سکوت کریه و زشت که زوزه می کشد
زوزه ای که به هیچ چیز جز به خودش شبیه نیست …
این سکوت پرهیاهوی جمعیت، که بد مستیش را به وراجی نشسته است و گاه سکوت پرچانگی هائیست
آنجا که هر کس به یاوه گویی مشغول و در این خیمه شب بازی که به من پوزخند می زند، که مرا به تمسخر می گیرد، که با من همراه است، که مرا تعقیب می کند و از نو بهتر منزوی ام می سازد ..
این سکوت سخت و سنگین زندگیست که در گوشم طنین می اندازد …

👤 استر گرانگ
| ترجمه: غزال صحرایی |