سال ها بعد

سال ها بعد
در مقابل سال ها قبل می نشینم
و از تو
برای خودم
حرف می زنم
به آن قسمت از خاطرم که دیگر هیچ
یادش نیست
عکس تو را نشان می دهم
و در دست ِ آن تکه از من که هنوز هوشیار است
آینه می گذارم
تَرَک ها
یکدیگر را به جا می آورند
و تنهایی
چون برف ِ بر برف
در حواس لحظه جمع می شود
حالا شب
بر سر ِ هر دومان
تا ابد
سپید است



#یاور_مهدی_پور
از کتاب:#سقف_ها