یکی تو میگویی

یکی تو میگویی
یکی او
یکی تو میگویی
یکی او
و آنقدر این داستان ادامه پیدا میکند،
که دیگر
نه تو میگویی و
نه او!
و نیمی از روابط،
به همین سادگی عقیم میشوند!
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما،
آرامش است
آرامشی که گاهی خودمان نداریم،
اما از عالم و آدم انتظارش را داریم
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما،
غرورِ بیجاست
غروری که دقیقاً آنجا که نباید،
خرجش میکنیم!
حلقه ی مفقوده ی نسلِ ما،
تنوع طلبی ست!
که اگر این نشد،فدای سرمان،
هستند امثالِ اینها و آنها که جایِ خالیِ هم را پر میکنند!
نسلِ ما،
پر از حلقه های مفقوده ای است،
که راستش را بخواهید،
حوصله ی پیدا کردنش را نداریم!
خودمان را انداختیم داخلِ سراشیبیِ روابطی که،
میدانیم به دره ختم میشود،
اما ترجیح میدهیم از مسیر لذت ببریم!