اگر که مانده محبت ولو سر مویی

اگر که مانده محبت ، ولو سر مویی
بس است این همه بیهوده اخم و بدخویی

چگونه قهر تو را تاب آورم امروز
منی که از تو ندیدم به غیر خوشرویی

دروغ هم که نباشد ، ولی یقین دارم
تمام حرف دلت را به من نمی گویی

برای هر که از اندوه خود خبر بردم
به خنده گفت صواب از گناه می‌جویی ؟

چقدر سخت به این روزگار دل بستم
چقدر ساده از این عشق دست می‌شویی

#نفیسه_سادات_موسوی
#خاص #زیبا
دیدگاه ها (۳)

وابستگی(سپید گیلکی با ترجمه فارسی)شاعر محسن پوراسماعیل ـآیه ...

من،اهل دل وچای هل ولعل نگارم ...🍃🌸زهرا اقبالی ...

بلند موی و پریشان ، ولی به لب لبخند ؛چقدر زود به دیوانه‌ها ش...

رها کنید مرا با غم نهان خودماگرچه خسته‌ام از درد بی‌کران خود...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط