به کوهبه دشتبه بیایان به باغ همسایه به هر کجا قدم گذاشتمیکی داشتبه عشق کسی ، چیزی، جایی، ارزویی سبزه ها را گره می زدخدای من!!!آدمها پر شده اند از گم کرده هاکدام سیزده قرار است روزگار خالی ما بدر شود؟نیکی فیروزکوهی