بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
خداوند متعال در این آیه می‌فرماید تو نمی توانی سخن رابه گوش آنان برسانی؛ پس سخن از شنوا کردن مردگاند و شفای فیزیکی انسان کَر نیست، بلکه سخن از شنواندن سخن حق به آنان می‌باشد.
إِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ - مسلّماً تو نمی‌توانی سخنت را به گوش مردگان برسانی، و نمی‌توانی کران را هنگامی که روی بر می گردانند و پشت می‌کنند فرا خوانی!(سوره نمل آیه 80)
تفاوت و وجه تمایز انسان با حیوان، روح متعالی، عقل، قلب، فهم، علم، حکمت، شعور، درک و بالاخره اختیار و اراده اوست.بنابراین اگر قلب کسی بمیرد، فقط از اعضای ظاهری و مادی برخوردار است، مانند یک حیوان: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ - به یقین، گروه بسیاری از جن و انس را برای دوزخ آفریدیم بسیاری به جهنم می‌روند؛ آنها دلها = عقل‌هایی دارند که با آن نمی‌اندیشند و نمی فهمند؛ و چشمانی که با آن نمی‌بینند؛ و گوش هایی که با آن نمی‌شنوند؛ آنها همچون چهار پایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند!(سوره اعراف آیه 179)
بنابراین، سخن گفتن برای دعوت چنین انسانی، مانند سخن گفتن با حیوانات است، که فقط اصواتی را می‌شوند، اما دریافت، درک و فهم نمی‌کنند: وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ - مَثَل تو در دعوت کافران، بسان کسی است که حیوانات را برای نجات از خطر، صدا می‌زند؛ ولی آنها چیزی جز سر و صدا نمی شنوند؛ و حقیقت و مفهوم گفتار او را درک نمی‌کنند. این کافران، در واقع کر و لال و کور هستند؛ از این رو چیزی نمی‌فهمند!(سوره بقره آیه 171)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
خداوند متعال در این آیه می‌فرماید تو نمی توانی سخن رابه گوش آنان برسانی؛ پس سخن از شنوا کردن مردگاند و شفای فیزیکی انسان کَر نیست، بلکه سخن از شنواندن سخن حق به آنان می‌باشد.
إِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ - مسلّماً تو نمی‌توانی سخنت را به گوش مردگان برسانی، و نمی‌توانی کران را هنگامی که روی بر می گردانند و پشت می‌کنند فرا خوانی!(سوره نمل آیه 80)
تفاوت و وجه تمایز انسان با حیوان، روح متعالی، عقل، قلب، فهم، علم، حکمت، شعور، درک و بالاخره اختیار و اراده اوست.بنابراین اگر قلب کسی بمیرد، فقط از اعضای ظاهری و مادی برخوردار است، مانند یک حیوان: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ - به یقین، گروه بسیاری از جن و انس را برای دوزخ آفریدیم بسیاری به جهنم می‌روند؛ آنها دلها = عقل‌هایی دارند که با آن نمی‌اندیشند و نمی فهمند؛ و چشمانی که با آن نمی‌بینند؛ و گوش هایی که با آن نمی‌شنوند؛ آنها همچون چهار پایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند!(سوره اعراف آیه 179)
بنابراین، سخن گفتن برای دعوت چنین انسانی، مانند سخن گفتن با حیوانات است، که فقط اصواتی را می‌شوند، اما دریافت، درک و فهم نمی‌کنند: وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ - مَثَل تو در دعوت کافران، بسان کسی است که حیوانات را برای نجات از خطر، صدا می‌زند؛ ولی آنها چیزی جز سر و صدا نمی شنوند؛ و حقیقت و مفهوم گفتار او را درک نمی‌کنند. این کافران، در واقع کر و لال و کور هستند؛ از این رو چیزی نمی‌فهمند!(سوره بقره آیه 171)(ادامه دارد...)
۷۵۱
۲۹ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.