شب ها که آسوده در خواب خوش هستی

شب ها که آسوده در خواب خوش هستی
با خاطراتِ تو ؛ من در کلنجارم

از من‌گریزان است یک خوابِ رویایی
تا هست در ذهنم ؛ آن خاطراتِ تو

تنها نمیگذراند من را به حالِ خویش
بَه چه وفادارَند ؛ این خاطراتِ تو

دیگر بس است اندوه ؛ خواهَم که بُگریزم
از این همه تشویش ؛ از خاطراتِ تو

یک روز من از این شهر ؛ پَر میزنََم میرَم
میرم به شهری که ؛ نیست خاطراتِ تو

راحَت شَوَم روزی ؛ از غصّه و اندوه
آتش زَنَم من بر ؛ آن‌خاطراتِ تو