بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
اینها که در برابر شیعه شدن یک سنّی، این چنین انفعال نشان می دهند، اگر ظهور حضرت و گرایش فوج فوج مردمان درجهان به اسلام، ولایت و امامت را درک کنند، چه خواهند کرد؟!
آیا این گروه، خود را خوش ذات و طینت و بقیه مردمان جهان را بد طینت و بد ذات میدانند؟!
آن که سنّی بوده و شیعه شده، بسیار توفیق داشته که خداوند سبحان هدایتش نموده و البته این توفیق و هدایت نیز بیدلیل نیست و لابد به قابلیتها و فضیلتهایی که خدا به او عنایت نموده، توجه داشته و ناشکر نبوده است؛ لذا وعدۀ خدا مبنی بر وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ - و آنها كه در راه ما مجاهدت كنند، قطعا هدايتشان خواهيم كرد و خدا با نيكوكاران است.(سوره عنکبوت آیه 69)در مورد او محقق شده است.
تکبر و بُخل : اما، باید توجه داشته باشیم و اذعان نماییم که جَهل نادانی و بیخردی و هم چنین تکبر و در نتیجه بُخل و حسادت، مبتلابه همگان میباشد که اگر آن را مدیریت نکنند، فوران میکند!
به عنوان مثال: یک استاد از این که دانشجویش استادیار شده است، مسرور میگردد، اما استادی دیگر میگوید: او چه میداند و چه می فهمد که استادیار شده است؟! - یک عالِم روحانی، که برای ارتقای سطح دانش و بینش مردم، تدریس مینماید، کتاب مینویسد و بر منبر وعظ میکند، اگر ببیند کسی بدون تحصیلات حوزوی، به معارفی علم یافته و تدریس و تبلیغ دارد، لذت میبرد؛ اما دیگری میگوید: این که روحانی نیست و از تحصیلات حوزوی برخوردار نبوده، پس از اسلام چه میداند و حق ندارد از اسلام و قرآن و حدیث چیزی بگوید!
حال،یک مسلمان اهل سنّت، به تشیع گرویده است؛ یک عده می گویند: الحمد لله، خوشا به حالش و به او التماس دعا هم میگویند، اما یک عدۀ دیگر، هدایت و رشد و کمال دیگران را برنمی تابند!
این رویکردهای منفی، همه ریشه در جهل، تکبر، حسادت و بخل دارد، اما برای آن که خود را توجیه کنند و به این ضعفها و صفات رذیلهای که شایدخودشان نیز از آن غافل باشند،پوشش دهند؛از آیات و احادیث هزینه میکنند!
برخورد آنان با اسلام، قرآن مجید، اهل بیت علیهم السلام و تشیع، به گونهای است که گویی ارث پدرشان میباشد و دیگران حق ندارند به حریم مِلکی و خصوصی آنها وارد شوند!
اما، مسلمانان واقعی، نه تنها مانند یهودیان متعصب نیستند که بگویند: به غیر از نسل یهودی، کسی حق ندارد به این دین و کتاب بگرود!، بلکه به امر إلهی، شکر نعمت إلهی را به جای میآورند (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
اینها که در برابر شیعه شدن یک سنّی، این چنین انفعال نشان می دهند، اگر ظهور حضرت و گرایش فوج فوج مردمان درجهان به اسلام، ولایت و امامت را درک کنند، چه خواهند کرد؟!
آیا این گروه، خود را خوش ذات و طینت و بقیه مردمان جهان را بد طینت و بد ذات میدانند؟!
آن که سنّی بوده و شیعه شده، بسیار توفیق داشته که خداوند سبحان هدایتش نموده و البته این توفیق و هدایت نیز بیدلیل نیست و لابد به قابلیتها و فضیلتهایی که خدا به او عنایت نموده، توجه داشته و ناشکر نبوده است؛ لذا وعدۀ خدا مبنی بر وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ - و آنها كه در راه ما مجاهدت كنند، قطعا هدايتشان خواهيم كرد و خدا با نيكوكاران است.(سوره عنکبوت آیه 69)در مورد او محقق شده است.
تکبر و بُخل : اما، باید توجه داشته باشیم و اذعان نماییم که جَهل نادانی و بیخردی و هم چنین تکبر و در نتیجه بُخل و حسادت، مبتلابه همگان میباشد که اگر آن را مدیریت نکنند، فوران میکند!
به عنوان مثال: یک استاد از این که دانشجویش استادیار شده است، مسرور میگردد، اما استادی دیگر میگوید: او چه میداند و چه می فهمد که استادیار شده است؟! - یک عالِم روحانی، که برای ارتقای سطح دانش و بینش مردم، تدریس مینماید، کتاب مینویسد و بر منبر وعظ میکند، اگر ببیند کسی بدون تحصیلات حوزوی، به معارفی علم یافته و تدریس و تبلیغ دارد، لذت میبرد؛ اما دیگری میگوید: این که روحانی نیست و از تحصیلات حوزوی برخوردار نبوده، پس از اسلام چه میداند و حق ندارد از اسلام و قرآن و حدیث چیزی بگوید!
حال،یک مسلمان اهل سنّت، به تشیع گرویده است؛ یک عده می گویند: الحمد لله، خوشا به حالش و به او التماس دعا هم میگویند، اما یک عدۀ دیگر، هدایت و رشد و کمال دیگران را برنمی تابند!
این رویکردهای منفی، همه ریشه در جهل، تکبر، حسادت و بخل دارد، اما برای آن که خود را توجیه کنند و به این ضعفها و صفات رذیلهای که شایدخودشان نیز از آن غافل باشند،پوشش دهند؛از آیات و احادیث هزینه میکنند!
برخورد آنان با اسلام، قرآن مجید، اهل بیت علیهم السلام و تشیع، به گونهای است که گویی ارث پدرشان میباشد و دیگران حق ندارند به حریم مِلکی و خصوصی آنها وارد شوند!
اما، مسلمانان واقعی، نه تنها مانند یهودیان متعصب نیستند که بگویند: به غیر از نسل یهودی، کسی حق ندارد به این دین و کتاب بگرود!، بلکه به امر إلهی، شکر نعمت إلهی را به جای میآورند (ادامه دارد...)
- ۱.۲k
- ۲۵ مهر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط