-خب حرف حساب شما چیه آقا ؟

-خب حرف حساب شما چیه آقا ؟

حرف حسابمُ دیگه ده دفه گفتم ؛
بلیت میخوام واسه طهران،
تی بی تی یا تهران پیما فرق نداره ...

-ببین عزیزم ما اینجا کار و گرفتاری زیاد داریم ،
این همه مسافر منم ده دفعه اس- دارم به شما توضیح میدم ،
اینجا تهرانه ،
تهران به طهرانم خط نداره ...
یعنی چی بلیت طهران میخوام؟

آره گفتی ،
همه میگن ولی من حواسم جمعِ ،
کجاش طهرانه حرف الکی میزنی؟
یه بلیت بنویس ما میخوایم بریم طهران ..
ناهار و نمازم نگه داشتی صدام کن ،
من یه بیرون برم ...

-ببین ، دیوونه ای؟
مشکلی چیزی داری؟

عجبا ...!
ما بعد یه عمر ،
حالا تازه باید به تو ثابت کنیم دیوونه ایم یا چی؟

-خو پس چی میخوای ،
یه ساعته مصدع ما شدی اینجا تو!؟

بیبین انتظامی ،
والا جون هرچی مردِ ما واسه خودمون
معقول دیوونه ای بودیم ،
همه میدونن بعد حبیب آسایشگاه دیگه موندن نداشت ،
خوشبخت شد ما جا مونده بودیم ،
هر روز آرزو میکردیم کاش مام یه جوری مثه اونا
راحت کلکمون کنده شه ،
جون میکندیم تنهایی مدیریت دید بغ کردیم ،
اومد گفت：آقا مرخصی ،
جای شما دیگه اینجا نیست ،
گفتیم واسه چی؟
گفت اینجا جای حال خوباس ،
شما مرخصی باس بری بیرون قاطیه بقیه ...!

-مدیریت؟
خب راس گفته دیگه!
لابد حالت بهتر شده ،
دورت تموم شده مرخصت کردن ،
حالا چرا اومدی اینجوری یخه مارو گرفتی؟