از دریچه

از دریچه
با دلِ خسته ، لبِ بسته ، نگاهِ سرد
می‌کنم از چشم ِ خواب‌آلوده‌ی خود
صبح‌دم
بیرون
نگاهی :

در مه‌آلوده هوای خیس ِ غم‌آور
پاره‌پاره رشته‌های نقره در تسبیحِ گوهر . . .
در اجاقِ باد ، آن افسرده‌دل آذر
کاندک‌اندک برگ‌های بیشه‌های سبز را بی‌شعله می‌سوزد

من در این‌جا مانده‌ام خاموش
بر جا ایستاده
سرد

جاده خالی
زیرِ باران

#احمد_شاملو

@dastkhatcafe