کس نبود که فال قهوه ی مرا بگیرد

کس نبود که فال قهوه ی مرا بگیرد
و نداند که تو محبوبِ منی
کس نبود که در دستم کف‌ بینی کند
و حروف چهارگانه‌ ی نامت را کشف نکند...
هر چیزی را می‌ توان تکذیب کرد
جز رایحه‌ ی زنی که دوست می‌ داریم...
همه چیز را می‌ توان پنهان داشت
جز گام‌ های زنی که در درونِ ما می‌ پوید...
دیدگاه ها (۱)

از خانه ی تاریکم که رفتیسلام مرا ...به پس کوچه های باریک آدم...

"زن است دیگر جوری "عاشق" می شود که حس می کنیهیچگاه از کنارت ...

تمام صدایت گمراهی ستمن به این گمراهی ایمان آورده اممن این گم...

کاش دو نفر بودم !یکی زندگی اش را می کردیکی فقطتو را دوست داش...

مرا تو ای صنما در کنار باید و نیستچرا تو را نگه مهربار باید ...

بسم الله الرحمن الرحیمپاسخ قسمت اول : آینده پژوهی، آینده نگ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط