وقتی به تو فـکر میکنم،

وقتی به تو فـکر میکنم،
سالـهایی را که "خـودم" بوده ام
از یاد مـی برم.
زمانی را که شاد بوده ام
فراموش میکنـم
و همــه چیـز درتــو و
اولویت های زنـدگی‌ات خلاصه می شود.
اکنــون دیگر منی وجود ندارد ،
جز یک "تــو"!
که مرا می رنجاند،
می ترساند،
و می میراند!
عجیب است...
برای خودم هم بسیــار عجیب است
که چگونه از پسِ اینهمـه رنـج بر می آیم؛
رنجِ تنهایی دوست داشتنت!