‍ جمعه که فقط

‍ جمعه که فقط
یک روز از روزهای هفته نیست
جمعه شبیه ِ کتابی است ناخوانده
که هیچ صفحه ای از آن ورق نَخورده
شبیه ِ لبخندِ تلخِ لحظه ی خداحافظیست
که از آخرین دیدار به یادگار مانده
شبیه ِ خانه ایست کوچک و نُقلی
در انتهای کوچه ای بُن بَست
که سالهاست کسی در آن زندگی نمی کند
شبیه ِ خط های سفیدِ بی انتهاییست
در جاده ای که
هرچه پیش میروی پایانی ندارد
جمعه یعنی کوله ای از آرزوهای مَحال
یعنی مَبداهایی بی مَقصد
یعنی خواستن هایی در امتدادِ نَرسیدن ها
جمعه یعنی
مَنی که نَدارَمَت...

#ابوالفضل_قنایی