کاشدنیامثل دیواری بود که پشت داشت و می شد رفت پشت آن ا

«کاش دنیا مثل دیواری بود که پشت داشت و می شد رفت پشت آن ایستاد. کاش دنیا در خروجی داشت که می شد از آن بیرون زد و رفت توی حیاط پشتی آن و دراز کشید و خوابید یا در بی خیالی محض دست ها را توی جیب گذاشت و سوت زد یا در تنهایی مطلق نشست و سیگار کشید و قهوه خورد. کاش می شد دنیا را، منظورم این است همه دنیا را، همه دنیا را با ستاره ها و کهکشان ها و آسمان ها و زمین هایش، مثل قالی لوله کرد و کنار گذاشت.»
#مصطفی_مستور #هنر_عکاسی
دیدگاه ها (۱)

دوستت دارمهایت آنقدر شیرین بودکه مثل قنددر دلم آب میشد! تلخی...

نه ستارهنه گلنه دریاو نه آسمان...تو "تویی"و همین بس است...اس...

بگو...عاشقانه و بلند برایت شعر بگویمیا کوتاه و پرمعنی..از رن...

بوی بهشت می‌گذرد یا نسیم دوست؟یا کاروان صبح؟ که گیتی منوّر ا...

٬٬روی نیمکت پارک نشسته بود و کلاغ ها رو میشمرد تا بیاد بهشون...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط